ΤΟ ΑΝΩΦΕΛΟ ΕΘΝΙΚΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ - AΝΑΓΚΑΙΕΣ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ

 

Στέλιος Γρηγορίου

Δικηγόρος LLM – Οικονομολόγος

Το Δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμά του, δεν θα ανατρέψει ουσιωδώς την προδιαγεγραμμένη πορεία των πραγμάτων, που βασίζεται στην αναπότρεπτη νομοτέλεια των θεσμικών κειμένων.

ΠΩΣ ΦΘΑΣΑΜΕ ΩΣ ΕΔΩ:

Continue Reading

ΑΜΕΣΗ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΗΣ 3ης ΠΑΡΑΤΑΣΗΣ ή QUO VADIS DOMINE

(9/6/2015 δημοσιεύθηκε TA NEA .gr και Greek News Agency)

Στέλιος Γρηγορίου

Δικηγόρος LLM – Oικονομολόγος

Ι. Η διαπραγμάτευση

To διαπραγματευτικό αδιέξοδο εντείνεται. Ακόμη και επιτυχής κατάληξη των διαπραγματεύσεων , έστω και στην βάση της Πρότασης των 47 σελ. της Ελληνικής πλευράς, εκλαμβάνεται ως ήττα εν σχέσει προς τις πολιτικές προσδοκίες, όπως αυτές εκφράσθηκαν στο εκλογικό αποτέλεσμα και στις προγραμματικές δηλώσεις.

Ο λόγος που καταλήξαμε σε μία κατά την γνώμη μου προδιαγεγραμμένη ήττα είναι πολλαπλοί.

Continue Reading

ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΝ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΔΝΤ

(17/3/2015 δημοσιεύθηκε Press-gr)
Στέλιος Γρηγορίου
Δικηγόρος LLM- Oικονομολόγος
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, από την ίδρυσή του με τις Συμφωνίες Bretton – Woods 1944 έως σήμερα, ιστορικά μετείχε ως ενεργός δανειστής σε όλες τις αναδιαρθρώσεις χρέους του αναπτυσσόμενου κόσμου και κατείχε πάντοτε το καθεστώς του πρoτιμώμενου πιστωτή (preferred creditor status), που σημαίνει ότι αποπληρώνεται από τα χρεωμένα κράτη κατά προτεραιότητα σε σχέση με τους άλλους πιστωτές. Κατ’ αυτό τον τρόπο διασφαλίζονται οι πόροι του ΔΝΤ από την αβεβαιότητα της αποπληρωμής, την οποία αντιμετωπίζουν οι λοιποί πιστωτές των χρεωμένων κρατών.
Το καθεστώς του πρoτιμώμενου πιστωτή, διαμορφωμένο de facto από την μακρόχρονη πρακτική, χωρίς να διασφαλίζεται και de jure από κάποιο επίσημο ή θεσμικό κείμενο, αποτελεί κατ’ ουσίαν το παρεχόμενο αντάλλαγμα για την μόνιμη διαθεσιμότητα των αναγκαίων χρηματικών πόρων για την επίτευξη της αναδιάρθρωσης του χρέους των υπερχρεωμένων κρατών και για το εξαιρετικά χαμηλό επιτόκιο δανεισμού, το οποίο υπό ομαλές συνθήκες της αγοράς χρέους θα αντανακλούσε την εκτίμηση του χαμηλού ρίσκου δανεισμού, αντίθετα προς την πραγματικότητα των αναπτυσσομένων  χωρών.

Continue Reading

ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΠΕΧΟΝΤΕΣ ΟΜΟΛΟΓΙΟΥΧΟΥΣ

(18/3/2015 δημοσιεύθηκε ΤΟ ΠΑΡΟΝ - Press-gr)

Μετά το λεγόμενο κούρεμα του ελληνικού χρέους ένας αξιοσημείωτος αριθμός ομολογιούχων, η αξία των ομολογιών των οποίων ανέρχεται σε περίπου 6 δις ΕΥΡΩ, αποφάσισε να μην συμμετάσχει στην διαδικασία του κουρέματος και της ανταλλαγής ομολόγων , αλλά να διεκδικήσει την πλήρη αξία των ομολόγων, που κατείχαν στα διεθνή δικαστήρια (holdout bondholders). Η ομάδα αυτών των ομολογιούχων αποτελείται από τα λεγόμενα αρπακτικά («vulture») funds, τα οποία επιδίδονται σε κερδοσκοπικά παιχνίδια αυτού του είδους κατ’ επάγγελμα, καθώς αγοράζουν τα ομόλογα ενός κράτους από την δευτερογενή αγορά σε χαμηλή αξία, περίπου 20% σε σχέση με την τιμή ωρίμανσης του ομολόγου κατά την ημερομηνία πληρωμής του (maturity date) και επιδιώκουν με διάφορες δικαστικές μεθοδεύσεις την πλήρη αποπληρωμή του ομολόγου στο 100% της αξίας του.

Continue Reading

ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΘΕΣΕΩΝ

 (22/2/2015 δημοσιεύθηκε στο Press-gr)

Οι οικονομολόγοι πάσχουν από μία τάση να υποτιμούν τους νομικούς περιορισμούς, έως να θεωρούν ότι η νομική δεν είναι επιστήνη.

Οι πολιτικοί τείνουν να υποτιμούν και τους δύο και θεωρούν ότι μία μεταφυσική ουσία, που λέγεται πολιτική βούληση, μπορεί να επιλύει τα προβλήματα, χωρίς να λαμβάνονται υπόψιν οι νομικοί και οικονομικοί περιορισμοί.

αυτός ο βολουνταρισμός χαρακτήριζε κατά κύριο λόγο την αριστερά, που είχε απολυτοποιήσει τον ρόλο του επαναστατικού υποκειμένου.

Continue Reading